Titelblatt
Widmung an Crispo
Widmung an Mondovì
Elenco ...
Tavola delle cose ...
  Libro primo
  Ut quiescat Atlas
  Unus rex una lex
  Dum Vesuvii Siren incendia mulcet
  Tunc foedera novi
  Quantum non noxia corpora tardant
  Meliora supersunt
  Semper idem
  Incendia surgent
  Nisi flaverit
  Inanes minae
  D'altri homeri soma che da tuoi
  In utrumque paratus
  Ulciscitur ultro
  E d'altro non mi cale
  Allicit interius
  Yo el pie y vos la zima
  Vici mea fata superstes
  Stupet inscius errans
  Et feci et fregi
  D'un colore
  Oikos aristos
  Minima maximum facit
  Fructum ne desere vitae
  Non propere
  Hoc latio restare aiunt
  Causa latet
  Aut cita mors aut victoria laeta
  Sine occasu felix
  Fallimur imagine
  Passeran los passadores
  Segundo el tiempo
  Urget silentia moeror
  Inter utrumque
  Felici numine crevit
  Ultro ad vincula redit
  Ardua per praeceps gloria vadit iter
  In pusillo nemo magnus
  Nisi cum defecerit spectatorem non habet
  Ex aliena luce lucem quaerito
  Negligit ima
  Sans autre guide
  Paulatim ut plene
  Evertit et aequat
  Voluisse satis
  Flavescent
  Scabris tenacius haeret
  Vis nescia vinci
  Titelblatt Libro secondo
  In vetitum
  Sic denique victor
  Requies haec certa laborum
  Fidem fati virtute sequemur
  Vires accendit et inclinata virtus
  Inter utrumque
  Nell' entrar cieco e nell' uscir protervo
  Tu perficis
  Al meior tiempo
  Cursum intendimus alis
  Compescit molliter iras
  Al meior que puedo
  Fucato causa colore
  Animo petit ima profundo
  Etiam post funera virtus
  Vi superum
  Annona temporum felicitati
  Quas struit sibi parat insidias
  Natura non iuvante feror
  Celeri ratione fatiscit
  Festinate
  Regnans servio
  Caci spem custodita fefellit
  Frustra agitur vox irrita ventis
  Ex dissidio pax
  Nec caesus cedam
  Virtus sepulcrum condidit
  Sic volvere parcas
  Ante paris quam concipis
  Compositis legibus
  Qui vivens laedit, morte medetur
  Aliud in pectore gestat
  Est modus in rebus
  Mortem dabit ipsa voluptas
  Sin acabar
  Iam setis obsita iam bos
  Nunc noscito vires
  Te oriente fugit
  Aspicit et inspicit
  Horrent commota moveri
  Tempus et hora
  Serenabit
  Natura potentior ars
  Parturient montes
  Fui, ero
  En kairo hekateron
  En kairo hekateron
  Ardua deturbans vis animosa quatit
  Sustinuere diem
  Nutrix ipse sui
  Sortem ne despice fat
  Concordia nutrit amorem
  Et sine labe fides
  Concordia regni
  Sciunt te reddere voces
  Nec laesi fiat mansuetior ira
  Ingenio experiar
  Altiora ne quaesieris
  Renovabitur
  Mersus emergam
  Sibimet pulcherrima merces
  Cantu ciere viros
  Nulla mihi mora est
  Audentius obstat
  Fide et constantia
  Ex bono malum
  Terneys lux premida
  Iuncta quiescam
  Si despicis aspicio
  Questa sol mi mantiene
  Hausere venis sitientibus ignem
  Fervidos excludet ictus
  Et metu et praemio
  Conantia vincere vincam
  Mutuo fit copia nexu
  Titelblatt Libro terzo
  Incertezza de' Filosofi
  Più deletta l'esempio in chi tace, che la ...
  Callar y andar
  La Fortuna signoreggia nelle guerre
  La virtù nell'animo e nel corpo si richiede
  L'Invidioso
  Chi consuma l'altrui non è maraviglia che ...
  L'animo, non le bravure si attendano
  Navigano in terra quei che de l'altrui han ...
  Il vero virtuoso si conosce al Paragone
  Spesso chi vuole altri imitar, resta ingannato
  L'huomo Providente
  I curiosi di trovar tesori
  Gli huomini fuor della Patria s'illustrano
  Instabilità di Fortuna
  Il Giusto Giudice
  L'humana bellezza inganna
  Amico dell'una, & dell'altra Fortuna
  La Gratitudine
  Ogni aspro core accheta il savio parlare
  Deve il Principe esser trattabile
  L'Avaro
  Il vero Amico
  Ove manca la Natura, operi l'Arte
  Val più che la forza il consiglio
  Si perdono i Savij nel proprio fatto
  Il virtuoso ancor che vile è illustre
  Loquacità
  Il buon Principe
  Chi vuol tradire, non parla
  Chi ben vive ben muore
  Amicitia incomparabile
  Non devono essercitarsi inimicitie famigliari
  Placa il tumulti Civili un savio consiglio
  L'huomo Rustico
  La Sapienza, deprime la malitia
  Chi vuol ingannare resta ingannato
  La Virtù, fida Compagna
  Gli amici della buona Fortuna
  I Mecenati son cagione, che fioriscano ...
  Non deve l'huomo esser facile al credere
  Non si facciano palesi i secreti
  Fuggirsi devono le ma- le conversationi
  Il Principe non oda gli Adulatori
  La modestia deve osser- varsi nel matrimonio
  L'animo generoso ne i pericoli si conosce
  Mai nobiltà Regale non fè cosa vile
  La pacienza ne' tra- vagli apporta piaceri ...
  I travagli fanno humile il Principe Tiranno
  All'Illustris. Prin- cipe d'Oria
  Niketikotatos
  La persecutione fa esaltar gli huomini
  Non vale il beneficio con l'interesse
  Non si deve luttar co i potenti
  L'humile stato, oscura gli huomini savij
  La Verità
  Sia la misura in tutte l'attioni
  Non brama Ufficij, l'huomo non avido ....
  Il Ricco ignorante
  Non ci trattengano le delettationi
  A luogo, & à tempo
  Lusinghe di Meretrice
  Quei ch'una cosa trista ne gli altrui detti ...
  Stabiltà della Virtù
  Gli huomini seditiosi, scacciar si devono ...
  Quei che lascian gli er- rori, per l'impotenza ...
  Sempre sia Padrona la Ragione
  Imprimatur ...